vrijdag 23 januari 2015

Chillen in Thailand

Vanuit Mandalay zijn we op 23 december naar Bangkok gevlogen om onze tijd te pakken in het noorden van Thailand. We zijn hier dus al een heel tijdje. Ik ga al terug naar de foto's moeten grijpen om te weten wat we allemaal gedaan en meegemaakt hebben...
De eerste nacht hebben we overnacht vlakbij de luchthaven van Bangkok om de dag erna de trein te nemen naar Ayutthaya, dat zo'n 100 km ten noorden van Bangkok ligt (zie hier meer foto's).

Het  Historisch Park Ayutthaya staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO. We hebben het met een brommertje verkend.































We zijn ook naar een olifantenverblijf geweest waar er enkele pas geborenen waren. Keischattig!




















Met Kerstmis hebben we leuk geskypt met de familie en ons eens goed laten gaan met elk een Hoegaerden!

Daarna zijn we met de bus doorgereisd naar Nakon Sawan, een stad die niet in de reisgidsen vermeld staat en nu weten we ook waarom. Het leek ons goed om hier een tussenstop te maken en met een brommertje valt er altijd wel wat te beleven. Oeps, je kan er geen brommertje huren. Er is daar ooit iets gebeurd, de juiste reden konden we niet achterhalen, maar daar zaten we dus vast. Ons hotel (wel een heel mooi, modern hotel) lag buiten het centrum en dat was zonder brommer wat vervelend maar uiteraard maakten we er zoals altijd het beste van. We zijn o.a. vogels (en een krokodil) gaan spotten in een natuurpark bij zonsondergang.


























Sukhotai (meer foto's hier)
Dit historisch park staat ook op de werelderfgoedlijst van de UNESCO maar de ruïnes zijn beter bewaard gebleven dan die in Ayutthaya. Het wordt wel minder bezocht door toeristen omdat het niet centraal ligt. Hier hebben we het park verkend met elk een fiets,  op 1 januari 2015.























































We hebben ook een halve dag gefietst tussen de rijstvelden met een MTB, georganiseerd door een Belg die er woont. Hij liet ons onderweg zien hoe ze vis drogen en roken, hoe ze matrassen maken en hoe ze jenever stoken.


































Chiang Mai (hier alle foto's)
Deze leuke stad in het noorden hebben we onveilig gemaakt met de fiets, brommer, te voet en met de auto. Het is een gezellig stadje (wel druk verkeer) met veel leuke restaurantjes. Niets spectaculairs maar aangenaam vertoeven. En vooral veel eten en drinken...







Hij leek precies echt maar het was een opgezette monnik, uit hout... Hier kan Madame Tussauds nog iets van leren.








Stef maakt nog steeds snel vrienden.

















In Chiang Mai hebben we ook een auto gehuurd waar we 14 dagen mee in de bergen hebben rondgereden, de zogenaamde loupe via Pai en Mae Hong Song, zo'n 1000 km. Het links rijden met een automatic was wat wennen in het begin voor mijn chauffeur maar hij heeft het goed gedaan. Enkel één kip (een echt stom kieken) heeft het niet overleefd maar die was ook snel opgeraapt door een passant. Die hebben we dan toch weer gelukkig gemaakt.

Pai (hier meer foto's)
Pai is een leuk dorp waar zich in de loop van de jaren veel kunstenaars, artiesten en hippies hebben gevestigd. Het is ondertussen erg toeristisch geworden maar nog steeds gezellig met een goede vibe en weeral veel lekkere en originele restaurantjes. Wat wil een mens nog meer.
Wij hebben er onder andere de Canyon bezocht.



























Ook zijn we er gaan zwemmen met olifanten. Allé, zo was het ons verkocht en blijkbaar hadden we ons niet voldoende geïnformeerd. We werden namelijk op een olifant gezet en wandelden zo naar de rivier waar de olifant ons een paar keer van zijn rug moest afgooien. In het begin dachten we nog dat dat niet de bedoeling was maar helaas. Het was wel leuk en hebben goed gelachen maar achteraf vonden we het toch zielig voor die olifant en hadden we het van te voren geweten hadden we dit niet gedaan. We staan er normaal  nogal op dat de dieren goed behandeld worden en geen trukjes moeten uithalen voor de toeristen. Dus sorry olifant.


























In Pai logeerden we in een leuk guesthouse van 3 villa's met een grote tuin en zwembad waar ook deze 2 honden rondliepen.

De volgende stop was Soppong, een klein bergdorpje dat vooral bekend staat om de vele grotten in de buurt. Hier hebben we de eerste dag een trekking gedaan met de vrouw des huizes en een plaatselijke hond die haar altijd begeleidt. Een mooie dagtocht. 's Avonds hebben we met Jan en Hugo, een koppel van Mol, frikadellen met patatjes in de pan gegeten maar helaas was ik de enigste die de balletjes 's nachts heeft teruggezien. De dag erop moest ik in ziekteverlof en hebben we de grotten niet kunnen bezoeken. Shit happens, letterlijk en figuurlijk. 

Ons autoke.






Deze jongens hadden net vogeltjes afgeschoten met hun katapult en waren ze aan het plukken om hen dan even aan het vuur te houden om op te smullen. Jakkes!


Op de dag van vertrek was er nog de wekelijkse lokale markt waar de bergvolkeren van de buurt naartoe komen. Alle verschillende bergstammen hebben andere klederdracht en het is een kleurrijk gebeuren. 

























Mae Hong Son (heel wat meer foto's)
Dit kan je een kleine stad noemen in de bergen, maar erg gezellig en niet te toeristisch. Ons verblijf was er super.


Er zijn heel wat dingen te ondernemen. We zijn naar een longneck village geweest per boot. Het zijn vluchtelingen uit Myanmar die zich net over de grens in Thailand gevestigd hebben. Het is wat afwegen of je er naartoe gaat of niet. Er zijn er die het een 'human zoo' noemen maar aan de andere kant is het toerisme voor hen een bron van inkomsten. We hebben dan ook voor het meest afgelegen dorp gekozen. De boottocht ernaartoe was op zich al prachtig. Dan, in the middle of nowhere, kom je plots aan bij wat bamboe huisjes. De omgeving is alleszins supermooi. Voorzichtig betraden we het dorpje, niet goed wetend wat te verwachten. We hadden ons voorgenomen om ze met veel respect te behandelen en zeker niet als objecten te fotograferen. Maar ze waren erg vriendelijk en moedigden zelfs aan om foto's te trekken. We hebben ook met een dame kunnen spreken en ze was er erg gelukkig en wou zeker niet terug naar Myanmar om er te gaan wonen. Dat stelde ons gerust en na een sjaal en wat drankjes gekocht te hebben konden we er met een goed gevoel vertrekken.















In Mae Hong Son hebben we ons visum voor Thailand ook verlengd aangezien we er langer dan een maand gaan verblijven. Het is altijd wat bang afwachten in welke stemming ze zijn en die van ons ging eerst nog op zijn gemak een sigaret roken, kwestie van even te laten zien wie er de baas is. Maar onze verlenging hebben we gekregen, mits de noodzakelijke betaling uiteraard. Hij wou ons dan nog wijsmaken dat hij geen wisselgeld had maar daar trapten we niet in.



















We hadden op internet ook gelezen van een rieten brug over akkervelden die naar een klooster zou leiden. De U-Bein brug van Myanmar nog in gedachten moesten we deze ook verkennen. We werden niet teleurgesteld. En gene toerist te bekennen!























We hadden ook gehoord dat er 's morgens om 6u aan de monniken voedsel wordt geofferd. Wij dus de dag erop om 5u opgestaan om dit mee te maken. Bleken we er toch weer niet een uur te vroeg aanwezig te zijn zeker! Er was ook maar 1 Thais gezin om eten te offeren en toen het zover was stond ik aan de andere kant van de brug te koekeloeren. Maar de mist gaf toch een leuk cachet aan de brug en het klooster bleek ook de moeite.
































Daarna zijn we helemaal naar de Birmese grens gereden naar een Chinees dorp in Thailand. Kan je nog volgen? De rit ernaartoe was prachtig, met heel veel theeplantages. Ik denk niet dat we 1 recht, vlak stuk weg zijn tegengekomen.











Zoek de ananas.


















Daarna zijn we naar een meer gereden in de bergen met onder andere zwarte zwanen. Daar hebben we een middagdutje gedaan, kwestie van geen stress te krijgen hé.




















Om de namiddag leuk af te sluiten zijn we naar een Spa gereden waar je een modderbad kan nemen. Er zijn daar warmwaterbronnen en de modder zou heel goed zijn voor de huid. We hebben gekozen voor de formule gezichtmassage met op het einde een modderbad die je dan 15 minuten op je gezicht moet laten drogen. Ik kan me slechtere dingen voorstellen!























De laatste dag hebben we nog wat sightseeing gedaan in het dorp zelf.



















































Dan zijn we richting Chaing Mai gegaan met een tussenstop in Mae Chaem. Het landschap was wederom prachtig.






















De laatste tussenstop was in Lamphun. Bij de plaatselijke pagode was er een wedstrijd aan de gang om het hardst op een trom te kloppen. Je moet iets doen om je zondag om te krijgen zeker.

Precies Dumbo!
























In Chiang Mai voelden we ons weer direct terug thuis en logeerden we in een mooi hotel dat we vorige keer gezien hadden. We hebben er vooral veel gewandeld, een Thaise massage genoten, naar de kapper geweest en veel gegeten. Er was heel lekkere sushi en de pasta pesto was ook lang geleden...

















































Ondertussen zitten we in Ta Thon, aan de grens van Myanmar, een supertijd te beleven maar dat zal voor volgende keer zijn.