Thailand even verlaten

Morgen vliegen we naar Myanmar. We zijn dus al 4 weken onderweg in Thailand. Het is voorbij gevlogen. Thailand ligt ons wel. Eerst nog wat vertellen over onze laatste dagen.

Similan Islands ( hier de foto's )
We zijn dus voor de eerste keer gaan duiken met een liveaboard voor 4 dagen en 4 nachten. Zoals iedereen hebben we onze voorzorgen genomen en ons volgepropt met pillen tegen zeeziekte. Gelukkig hielpen ze ook. De eerste nacht heeft de kapitein een heel eind moeten varen op ruwe zee. Je moest echt zien dat je niet uit je stapelbed viel. Maar ook dit hebben we overleefd. Dan was het 4 dagen duiken, eten, duiken, eten, rusten, duiken, eten, duiken, eten, slapen. Helaas hebben we niet de volledige route kunnen doen tot aan Richelieu Rock aangezien de zee daar te ruw was en het te gevaarlijk zou worden. Heel jammer want het moet daar de moeite zijn maar al bij al hebben we toch heel wat gezien waaronder tijdens 4 duiken manta's die normaal nog niet aanwezig zijn deze periode. Een liveaboard heeft voor- en nadelen maar wanneer er duikgebieden zijn die je enkel hiermee kan bereiken, dan doen we het toch opnieuw! De sfeer was erg goed. Het was een internationaal gezelschap met 2 Fransen, 1 Duitser, 1 Nederlander, een Deens en een Fins koppel, een Nieuw-Zeelandse, 1Bulgaarse die in Canada woont en 1 Tsjechische die in New York woont.

 

Krabi (hier alle foto's)

Na het duikavontuur moesten we toch even recupereren van de intensieve dagen. Ik had er een verkoudheid aan overgehouden maar de volgende bestemming, Krabi, was op ons aan het wachten. Door mijn snotneus (en de regen) heb ik toch 1,5 dag ziekteverlof moeten nemen. Dan uiteraard een brommertje gehuurd en richting de Tiger Cave gereden. Hier moesten 1.237 trappen  beklommen worden, voor naar het schijnt een spectaculair uitzicht.

Hier zag ik er nog goed uit:

Hier had ik nog enkele treden te gaan en dat was precies tijd ook:

Het uitzicht was inderdaad mooi en de moeite waard. Oef!

Koh Lanta ( nog meer foto's ) 

In Krabi hebben we dan  besloten om Thailand af te sluiten op Koh Lanta. Koh Phi Phi, het meest bekende eiland, was ook een optie maar omdat iedereen daar naartoe gaat en dan ook erg toeristisch is hebben we gekozen voor de rustigere versie.  Het is altijd een beetje gokken als je er een verblijf boekt maar het strand van Klong Khong bleek een schot in de roos. De accommodatie en restaurantjes op het strand worden nog vooral door lokale mensen uitgebaat en 's avonds maken ze hun zaakjes zo aantrekkelijk mogelijk met heel veel kaarsen en andere gezellige verlichting. Erg sfeervol! 2 dagen hebben we er ons favoriet vervoermiddel gehuurd om het eiland te verkennen.

 Stef heeft met de eigenaar en zijn zoon een paar keer een variant van sepak takraw (voetvolley) gespeeld. Dat bleek niet mee te vallen maar na de 2e keer was de eigenaar toch onder de indruk van Stef zijn kunnen en was hij ervan overtuigd dat hij vroeger toch wel een goede voetballer moest geweest zijn.

Ik heb mijn bijdrage geleverd om het probleem van de vergrijzing tegen te gaan en bij de zus van de kok mijn haren gaan laten verven.  Altijd een belevenis. De hoofdmassage die je er gratis bij krijgt wil ik bij mijn kapster in België ook!

Vandaag vliegen we dus vanaf Phuket naar Yangon in Myanmar. Daar blijven we ook 4 weken om dan terug naar Bangkok te vliegen en 4 weken het noorden van Thailand te doen. Strak plan!